مقاله پیش رو قسمت دوم خاطره انگیز ترین کام بک های سرخابی های پایتخت است. مقاله اول را نیز می تواند ایــنجــــا مشاهده فرمایید.

3 - پرسپولیس 3 - ذوب آهن 2 

باز هم پرسپولیس و کام بک های استثنایی اش؛ پرسپولیس مانوئل ژوزه که روزهای خوبی را در لیگ برتر سپری نمی کرد، در همان ابتدای بازی دروازه خود را باز شده دید. پیام صادقیان ستاره آن روز های ذوب آهن و این روز های پرسپولیس در دقیقه 5 دروازه هم تیمی سابق خود یعنی شهاب گردان را با یک ضربه مهار نشدنی باز کرد. 

اما تنها 10 دقیقه بعد بازیکنان پرسپولیس روی ارسال اسماعیل فرهادی دروازه خود را باز شده دیدند. فرهادی در دقیقه 15 بازی روی یک ضربه ایستگاهی، ارسالی را به سمت دروازه پرسپولیس انجام داد که با اشتباه مدافعان این تیم به اشتباه وارد دروازه خودی شد.

اما پس از گل دوم پرسپولیس بی امان فشار می آورد؛ ضربات پی در پی بازیکنان پرسپولیس از جمله کریم انصاری فر و هادی نوروزی را مسعود همامی دفع می کرد و حتی بخت با تیم ذوب آهن نیز یار بود چرا که دو بار نیز توپ به تیرک دروازه برخورد کرد.

اما در دقیقه 25 در پی اخراج مشکوک یکی از بازیکنان ذوب آهن این تیم ده نفره کار را دنبال کرد. اخراجی که به عقیده بسیاری از کارشناسان به ناحق و اشتباه بود.

اما سرانجام در دقیه 45 ضربه مهدی مهدوی کیا با برخورد به دیواره دفاعی ذوب آهن تغییر مسیر داد و به آرامی در درون دروازه ذوب آهن جای گرفت، و باعث شد پرسپولیس یکی از گل های خورده را جبران کند.

در نیمه دوم نیز در همان ابتدا مسعود همامی با خطا روی هادی نوروزی ضمن تقدیم یک پنالتی به پرسپولیس از زمین مسابقه اخراج شد که باعث 9 نفره شدن پرسپولیس شد. اما مهدوی کیا با از دست دادن پنالتی امیدهای پرسپولیس برای به تساوی کشاندن بازی را از بین برد. 

اما در دقیقه 74 محمد نوری دروازه ذوب آهن را برای بار دوم باز کرد و بازی را به تساوی کشاند. پاس این گل را جواد کاظمیان برای او فرستاد.

در نهایت نیز کریم انصاری فر با پاس محمد نوری دروازه خالی را پیش روی خود دید و  گل پیروزی پرسپولیس را به ثمر رساند.

گفتنی است، بازیکنان و مربیان ذوب آهن اعتراض شدیدی به داوری این دیدار داشتند.

2 - استقلال 3 - پرسپولیس 2 

اما در نهایت 2  کام بک پایانی مخصوص دربی هاست. در دربی 58 ابتدا آبی ها بودند که پیش افتادند. توپ پس از رفت و برگشت های فراوان به رضا عنایتی رسید و وی با یک ضربه سر عالی دروازه پرسپولیس را باز کرد.

اما خیلی سریع پرسپولیس گل خورده را جبران کرد. رضا جباری با یک سانتر خوب توپ را از روی نقطه کرنر به محوطه جریمه رساند. اشتباه بازیکنان استقلال در دفع توپ مخصوصا رضا عنایتی باعث شد توپ روی سر شیث رضایی فرود بیاید و وی گل تساوی را به ثمر برساند.

دیری نگذشت که استقلال گل دوم را نیز دریافت کرد. روی یک ارسال از جواد کاظمیان سهرابانتظاری در حالی که به نظر در آفساید قرار داشت با یک ضربه سر دروازه استقلال را برای بار دوم باز کرد.

تنها 5 دقیقه به پایان بازی در وقت معمول باقی مانده بود. استقلال صاحب یک ضربه آزاد از جناح راست شد و فرزاد مجیدی با یک ارسال خوب بازیکنان استقلال را در موقعیت گل زنی قرار داد؛ مدافعان پرسپولیس توپ را دفع کردند، اما محمود فکری با نهایت قدرت به توپ برگشتی ضربه زد و تور دروازه پرسپولیس را به لرزه در آورد تا بازی 2 بر 2 مساوی دنبال شود.

اما برای تکمیل جشن آبی ها و کابوس قرمز ها تنها ضربه سر پیروز قربانی کافی بود. بار دیگر فرزاد مجیدی از جناح راست ارسالی را انجام داد، و این بار پیروز قربانی در دقیقه 92 توپ را به کنج دروازه پرسپولیس فرستاد. و استقلال را پیروز میدان کرد.

1 - پرسپولیس 3 - استقلال 2 

معجزه؛ اتفاق، حادثه یا هر چیزی دیگری. اما زدن سه گل در دربی آن هم توسط یک بازیکن خارجی تنها در ده دقیقه کاری بود غیر ممکن و باور نکردنی که شاگردان مصطفی دنیزلی آن را انجام دادند. در شبی که هوادارن استقلال 80 دقیقه شعار "چوبله، پوبله " سر دادند؛ این ایمون زاید بود که فرشته نجات سرخ پوشان  پایتخت شد. 

پرسپولیس بازی را هجومی و خوب آغاز کرد، چندین موقعیت گل زنی را نیز از دست داد. اما بر خلاف جریان بازی یک دفع ناقص از علی کریمی و یک پاس خوب از فریدون زندی میلاد میداوودی را در موقعیت تک به تک با هوشیار قرار داد و او گل اول را برای استقلال به ثمر رساند. این گل هوای سرد ورزشگاه آزادی را برای پرسپولیسی ها سردتر کرد. 

اما هنوز نیمه دوم آغاز نشده بود که هوشیار توپ را در درون دروازه خود دید. در دقیقه 48 فریدون زندی با یک ضربه خوب دروازه پرسپولیس را باز کرد؛ شاید هیچ کس بالا و پایین پریدن های پرویز مظلومی و دست زدن های او را فراموش نکند. دست زدن هایی که تنها 30 دقیقه دوام داشت. 

در دقیقه 63 ایمون زاید بازیکن جدید پرسپولیس به جای غلامرضا رضایی به میدان آمد. شرایط چند دقیقه بعد بدتر هم شد؛ مهرداد اولادی اخراج شد و پرسپولیس 10 نفره. اما این پایان کار نبود.

دقیقه 82 یک پاس در عمق و ضربه بی نقض ایمون زائد هوادارانی را که قصد ترک استادیوم را داشتند، را منصرف کرد. آن ها باید می بودند و برد رویایی تیم خود را می دیدند. شاید خوشبین ترین هواداران پرسپولیس و بدبین ترین هواداران استقلال در آن لحظه به تساوی فکر می کردند. اما سرنوشت جور دیگری رقم خورد.

دو دقیقه بعد یک ارسال از سمت راست، درست روی سر ایمون زائد بود و او در حالی که رحمتی دست پاچه شده بود دروازه استقلال را در عرض دو دقیقه دو بار باز کرد. 

اما زائد دست بردار نبود، وی در بهت و حیرت همگان بار دیگر در دقیقه 92 با پاس خوب بادامکی دروازه استقلال را باز کرد تا علاوه بر پایان دادن به نوار ناکامی های پرسپولیس در مقابل استقلال شبی به یاد ماندنی را نیز برای هوادارن این تیم رقم بزند.

در سویی ورزشگاه در حال انفجار آزادی و در سویی دیگر پرویز مظلومی و یاران بهت زده اش.